Er is geen beschrijving/opnamestaat bij het begin van de huur gemaakt, wat volgens de wet (art. 7:224 BW) betekent dat de huurder het gehuurde in dezelfde staat kan opleveren als hij het heeft ontvangen. De bewijslast dat er geen sprake was van een kattenluikje bij het begin van de huur, rust op de verhuurder. Het wil dus niet zeggen dat de huurder het kattenluik niet hoeft te verwijderen, maar de verhuurder zal moeten bewijzen dat er in de woning geen kattenluik zat toen hij de woning ging huren. Deze bewijsregel geldt bij huurovereenkomsten die zijn aangegaan vanaf 1 juli 2003.

Omdat de huur is gesloten voor 1 juli 2003 geldt een oude wet, namelijk artikel 7A:1599 BW. Dit is in het overgangsrecht bepaald (art. 208 OnBW). In die oude wet staat dat als geen beschrijving is opgemaakt, de huurder geacht wordt het gehuurde in goede staat te hebben aanvaard ten aanzien van zijn onderhoudsverplichtingen en moet hij het in die goede staat teruggeven.

De Hoge Raad heeft bepaald (HR 27 november 1998, NJ 1999/380) dat als er geen voorinspectie is geweest, de huurder niet in de gelegenheid is gesteld gebreken zelf (en derhalve vermoedelijk goedkoper) te herstellen. Dan kan de verhuurder niet met recht aanspraak maken op een volledige vergoeding van de gemaakte herstelkosten. De kosten die een huurder sowieso zelf had moeten maken om de woning zelf in de juiste staat te brengen kan de verhuurder wel als redelijkerwijs als schadevergoeding van de huurder vorderen: dan gaat het dus om materiaalkosten en niet om arbeidskosten.